Interprofessioneel samenwerken in zorg, welzijn en onderwijs - Yvonne van Zaalen, Stijn Deckers, Hans Schuman

1 • Interprofessioneel samenwerken

voorbeeld van. Vaak zijn dan professionals uit meerdere disciplines betrokken bij de zorg en ondersteuning van een bepaalde cliënt. Het is in het belang van die cliënt en diens gezondheid dat de betrokken professionals goed en afgestemd met elkaar samenwerken. Dit klinkt vanzelfsprekend, maar de praktijk laat zien dat samenwer ken niet altijd even makkelijk is. Daarom pleit de Wereldgezondheidsorganisatie voor het meer interprofessioneel opleiden van alle gezondheidswerkers. Het idee is dat een interprofessioneel opgeleide gezondheidswerker in de beroepspraktijk be ter kan samenwerken met collega’s uit andere disciplines. En betere samenwerking vergroot de kans op betere gezondheidsuitkomsten voor de cliënt (World Health Organization, 2010). Hetzelfde pleidooi kan gehouden worden voor het opleiden van professionals die werkzaam zijn in het sociale domein of het onderwijs. Goed interprofessioneel opgeleid zijn en effectief en efficiënt interprofessioneel kunnen samenwerken met collega’s uit andere disciplines kan leiden tot meer welzijn en wel bevinden voor jeugdigen en volwassenen en de sociale contexten waarin zij leven. Met meer kans op het succesvol afronden van een opleiding die past bij hun moge lijkheden en wensen, en ook op het vinden en houden van betaald werk. De zorg- en ondersteuningsvragen worden ook nog eens steeds complexer. Dit komt bijvoorbeeld doordat mensen langer leven en doordat we er steeds beter in slagen mensen in leven te houden die voorheen aan een bepaalde ziekte, zoals kanker, zouden sterven. Veel mensen met een chronische ziekte hebben meerdere diagnoses en gebruiken elkaar beïnvloedende medicatie. Om afstemming tussen de verschillende, bij deze patiënten betrokken professionals mogelijk te maken zijn bijvoorbeeld heldere verslaglegging, universeel taalgebruik, visualisering van het probleem en intensief overleg en samenwerken nodig. Dit vraagt om interpro fessioneel samenwerken waarbij de betrokken professionals met respect voor de kennis en vaardigheden van andere betrokkenen beslissingen kunnen nemen over vorm, inhoud, frequentie en prioritering van de eigen behandeling. Interprofessi oneel samenwerken is ook naast elkaar en tegelijkertijd behandelen, evenals het onderbouwd samenvoegen van behandelaspecten bij één behandelaar. Voorwaarden om tot een goede, efficiënte en effectieve interprofessionele sa menwerking te komen zijn kennis over elkaars behandelmogelijkheden, kennis over elkaars informatiebehoeften en het hanteren van elkaars taal, zoals die bij voorbeeld tot uitdrukking komt in de wereldwijd gebruikte International Classifi cation of Functioning, Disability and Health (ICF), de International Classification of Diseases and related health problems, Tenth Revision (ICD-10) en de Diagnos tic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5). De ICF is een classificatie waarmee het menselijk functioneren en participeren kan worden beschreven. De ICD-10 bevat een internationaal gehanteerde lijst van ziekten. De DSM-5 is het classificatiesysteem voor psychiatrische aandoeningen. Het geeft een geclusterde beschrijving van alle stoornissen op basis van symptomen.

22