John Bassant en Marianne Bassant-Hensen (red.) - Mensenwerk

8.7 Waar kom je als sociaal werker mensen met een chronische ziekte of beperking tegen?

Ervaringsdeskundigen en lotgenoten Ervaringsdeskundigen zijn chronisch zieken die veel ervaring en kennis hebben opgebouwd rondom het leven met een aandoening. Zij worden gevraagd om andere chronisch zieken te ondersteunen bij het omgaan met de ziekte en deze een plaats te geven in het eigen leven. Eigen regie is niet mogelijk zonder de ondersteuning van anderen, vooral lotgenoten. Patiëntenverenigingen hebben dat eind vorige eeuw ingezien en bieden lotgenotencontact en informatie over het leven met een chronische ziekte. Er zijn ongeveer 250 patiënten­ verenigingen in Nederland, die samenwerken in de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF). Voor bijna iedere chronische ziekte is een patiëntenvereniging opgericht. Sociaal werkers kunnen deze organisaties als bron van kennis en inspiratie gebruiken. Bij patiëntenverenigingen zijn ook verschillende sociaal werkers werkzaam. Als sociaal werker kun je op verschillende manieren met mensen met een chronische ziekte of beperking te maken hebben. Bijvoorbeeld als maatschappelijk werker in een zie- kenhuis, als sociaal werker in een wijkteam, als medewerker van een jeugdzorginstelling, als sportwelzijnswerker, vrijwilligerscoördinator, cliëntondersteuner, schuldhulpverlener of als activiteitenbegeleider. Je hebt daarin een ondersteunende, adviserende of begelei- dende taak en je kunt daarin veel voor je cliënt betekenen. Veel problemen waar mensen met een chronische ziekte of beperking mee te maken hebben, zijn niet medisch maar sociaal van aard. Eenzaamheid, armoede, werkloosheid en het gevoel niet mee te doen in de maatschappij gaan vaak gepaard met hun ziekte. Voor jou als sociaal werker zijn dat opgaven waarin je met je kennis en vaardigheden veel kunt betekenen. Nu zo veel taken van het sociale domein (participatie, werk en ondersteuning) bij de gemeenten liggen, komt er ook steeds meer aandacht voor de centrale rol die jij als sociaal werker hierin kunt vervullen. Bijvoorbeeld als cliëntondersteuner in de wijk, als verantwoordelijke voor de dagbesteding in een zorgcentrum, als jobcoach en als hulpverlener in de jeugdzorg. Specifiek aan de taak van sociaal werkers in het veld van zorg en welzijn is hun vermo- gen om verbindingen te leggen tussen professional, vrijwilligers en het netwerk rond de cliënt (mantelzorg, familie, zorgvrijwilligers). Soms zal zich dat richten op het activeren en meer laten bewegen van de cliënt (samenwerking huisarts, fysiotherapeut en familie). Andere keren richt het zich op de zorg en ondersteuning thuis (wijkverpleging, huishou- delijke zorg, vrijwilligers en mantelzorgers). Als sociaal werker moet je de hulpverlening zo organiseren dat het een gemeen- schappelijk proces van hulpverlener en cliënt wordt op basis van gelijkwaardigheid. ‘De wensen van de cliënt zijn even belangrijk als de kennis van de professional. Dat wil niet zeggen dat de professional altijd meegaat in wat de cliënt wil. Maar hij moet de wens wel kennen en het gesprek aangaan. Wat werkt is goede samenwerking met oprechte aandacht, belangstelling en aanwezigheid’ (Peter Rensen in Stam, 2016). 8.7 Waar kom je als sociaal werker mensen met een chronische ziekte of beperking tegen?

183