John Bassant en Marianne Bassant-Hensen (red.) - Mensenwerk

5.7 Behandeling en begeleiding

‘verwarde’ personen op straat toeneemt. Bij deze personen is vaak sprake van een com- binatie van verslaving en psychiatrische problemen.

Opname Bij ernstige verslavingsproblemen is een tijdelijke opname soms noodzakelijk. Dat kan bijvoorbeeld zijn om te ontgiften (detoxificatie). De cliënt wordt dan een of enkele we- ken opgenomen in een zogenoemde Detox. Een Detox is een speciale afdeling van een verslavingskliniek. De afkick die dan plaatsvindt kan heftig zijn, maar duurt gelukkig meestal maar één tot twee weken. In de Detox is medische begeleiding en heeft de cliënt tijd om tot rust te komen en na te gaan welke hulp verder nodig is. Opname in een Detox kan soms een ernstige verslaving doorbreken, er ontstaan weer nieuwe mogelijkheden. Na de Detox kan een ambulant traject worden aangeboden of een opname van 6 tot 12 weken. Er vinden dan allerlei individuele en groepsgesprekken plaats. Er wordt een behandelplan afgesproken: zo zijn er mogelijkheden voor cognitieve gedragstherapie, voorlichting over gebruik en het leven zonder gebruik: de zogenoemde psycho-educatie. Je kunt tijdens zo’n opname niet gebruiken. Na afloop is er een aanbod voor nazorg en nabehandeling. Naast kortdurende opnamemogelijkheden bestaan er ook langdurige behandelingen van ongeveer een halfjaar, waarin je leeft in een therapeutische gemeenschap. Verder zijn er mogelijkheden voor opname van ouders met kinderen. Nederland heeft tevens een aantal jeugdverslavingsklinieken. Herstel en rehabilitatie Verslaving bedreigt niet alleen de gezondheid van de verslaafde maar ontwricht ook het dagelijks leven. Om zijn leven niet langer te laten beheersen door de verslaving moet de verslaafde een nieuwe identiteit en een nieuw activiteitenpatroon ontwikkelen, waarin hij nieuwe zin en betekenis ervaart. Een nieuw perspectief dus. In de verslavingszorg staat – zoals in de hele ggz – een herstelgerichte aanpak centraal (GGZ Nederland, 2013, Van der Stel, 2013). Hierover is in hoofdstuk 4 ook al het een en ander uitgelegd. Met herstel wordt niet alleen ‘genezing’ bedoeld, sommige verslaafden genezen niet maar herstellen wel. Herstel is breder dan genezen. Bij herstel gaat het ook om persoonlijk en maatschappelijk herstel en het terugvinden van eigen regie. Bij het persoonlijk herstel gaat het erom dat je weer een positief besef van identiteit ontwikkelt. Veel verslaafden hebben het gevoel dat ze alleen nog maar ‘een verslaafde’ zijn. In het herstelproces merken zij dat zij méér zijn dan alleen een verslaafde. Hun zelfwaardering neemt toe. Ze ontdekken weer andere eigenschappen van zichzelf. Het maatschappelijk herstel is gericht op het weer meedoen in de samenleving. Hierbij kunnen sociaal wer- kers een belangrijke rol spelen. Ook ervaringsdeskundigheid is van belang: degenen die aan den lijve een herstelpro- ces hebben doorgemaakt, kunnen een waardevolle bijdrage leveren aan de verslavings- zorg. In de verslavingszorg waren van oudsher altijd al ervaringsdeskundigen werkzaam

119