Suzan Lutke - Als de muziek er al is

als de muziek er al is

te doen’ – dit al bijna honderd jaar oude motto van Maria Montessori was de opstap voor mijn muzikale leven na het conservatorium. Ik ontdekte op deze school wat er gebeurt als je leerlingen omringt met veiligheid en uitdaagt om zich te ontwikkelen. Ik bouwde samen met mijn collega aan een leeromgeving waarin leerlingen werden uitgenodigd om zich muzikaal te ontwikkelen. Zowel fysiek, door studio’s te bouwen waarin leerlin gen zonder mij lekker konden prutsen, als in de didactiek. Hoe ziet muziekon derwijs eruit, waarin leerlingen de ruimte krijgen voor hun eigen ontwikkeling binnen de kaders van formeel onderwijs? Mijn ware leerschool was begonnen. Toen ik in 2000 werd gevraagd als hoofdvakdocent schoolmuziek Utrecht was ik verbaasd over hoe weinig er wezenlijk was veranderd op het conservato rium. En met het idealisme van toen besloot ik dat ik het anders ging doen. Konden we een opleiding ontwikkelen waarin de uniekheid van studenten centraal stond en tegelijkertijd het hbo-niveau van een conservatoriumop leiding garanderen? Konden we het gat tussen musicus en muziekdocent verkleinen? Een voorzichtig antwoord op die vraag is ‘ja’, maar het is een veel kleurig antwoord. De studenten studeerden meer en meer af met een eigen uniek profiel. Met vallen en opstaan. Maar het lukte minder goed het gat met de instrumentale hoofdvakken te dichten. Musici bleven musici en docenten bleven docenten. De subsidies voor muziekinstellingen werden steeds minder vanzelfsprekend. Orkesten gingen fuseren of verdwenen. Een vijftigjarig lidmaatschap bij de fanfare was niet vanzelfsprekend meer. Muziek op school ook niet. En het internet kwam op. Op het conservatorium deden jonge mensen fantastische toelatingen zonder dat ze een noot konden lezen. Kunstenaars die konden zingen, spelen, componeren en weinig onderscheid maakten tussen kunstdis ciplines. De wereld veranderde, de muziek bleef. De manier waarop jonge mensen in aanraking kwamen met muziek veranderde. De manier waarop we jonge mensen muziekles gaven, veranderde bijna niet. En ondertussen veranderde de wereld.

12