Chris L. van Ligtenberg en Hero P. Wit - Audiologie en audiometrie

Natuurkundigen zullen een andere benaderingswijze willen hanteren. Zij zullen geluid willen omschrijven als een natuurkundig verschijnsel. Voor hen geldt dat geluid vibraties zijn die opgewekt worden door een trillend elastisch voorwerp of lichaam en dat ze zich voortplanten door een medium, bijvoorbeeld lucht, waarmee geluids-, of trillingsenergie wordt overgedragen. De natuurkundige geeft hiermee aan dat er geluid aanwezig kan zijn, ook al is de gewaarwording afwezig. In het verleden was dit een actuele discussie. Tegenwoordig is het duidelijk dat geluid zowel een trilling als een gewaarwording is. Geluid is eenhoorbare trilling. 1.1.2De betekenis vanhetwaarnemen Het kunnen waarnemen van geluiden is van vitale betekenis voor de mens. In de eerste plaats is een goed gehoor een voorwaarde voor een goede uit wisseling van informatie van de taal door spraak en voor de taal-spraak ontwikkeling. Bij het verliezen van het waarnemingsorgaan, het gehoor, is normale communicatie met de medemens via de spraak immers niet of nauwelijksmeermogelijk, waardoor de eenzaamheid kan toeslaan. In de tweede plaats geeft het al of niet bewust kunnen horen van allerlei ons vertrouwde geluiden, waarin de mens als het ware is ‘ingebed’, een gevoel van ‘rust’ en ‘zekerheid’. Ookwek- enwaarschuwingsgeluiden geven de luis teraar de mogelijkheid te anticiperen op zijn eigen handelen en gedrag. Bij slechthorendheid zal veelal ook het schrik- of paniekgedrag kunnen toenemen, omdat de slechthorende mens wek- en waarschuwingsgeluiden vanaf enige afstand en vooral van gebeurtenissen buiten zijn gezichtsveld niet meer kan horen. Een claxon, van een voor hem van achteren naderende auto, wordt niet gehoord, waardoor hij niet tijdig zal kunnen anticiperen op het naderende gevaar. Het belang van het gehoor is nog pregnanter invoelbaar indien wij het leven van een doofgeborene bezien. Deze heeft immers nooit gehoord en heeft daar om geen notie van wat geluid eigenlijk betekent. Hij heeft dus ook nooit geleerd – in tegenstelling tot demensmet een verworven doofheid – een bete kenis aan geluiden toe te kennen.Vooral het op natuurlijkewijze leren spreken is voor hem nauwelijks mogelijk. De opkomst en toepassing van de ‘Cochlear Implant’ bij jonge dove kinderen heeft gelukkig perspectief gegeven aan perceptie en verstaan van spraak.

2