J.P. van Oudenhoven - Sociale vaardigheden voor leidinggevenden

Inleiding

Box1

Devergadering Reputaties en clichés leiden een lang leven. Zo zijnZweedsemeisjesmooi, Chinezenonbewogen, zigeuners dieven, Italianen leugenaars, negers lui... Voorwiehenslecht enalleenuit devertekent, hebbendeNederlanders onder anderede reputatiehypocriet enzwijgzaamtezijn.Wanneer landge noten vanmij (wij Portugezen gaan door voormelancholiek) horen dat ik hieral tijdenwoon, latenzehetnooitnamijn lot tebeklagen: ‘Arme jij, daar tussendat valse, geslotenvolk.’ Ik bespaar me demoeite hen tegen te spreken, want geen enkel weer woord zal ooit een eeuwenlange faamvernietigen. Voorwie hen enkel op pervlakkig kent, zullendeNederlanders daaromzwijgzaamen schijnheilig blijven, opklompen lopenengeduldighundijkenversterken.Naast het feit dat ikhenvannabijken,hebikgelukkigreedsvakerhetvoorrechtmogenge nieten hen te observeren inwat stellig een van demeest onthullendemo mentenvanhun sociale leven is: de vergadering. Op vergaderingen pratenNederlanders als eenwaterval, verdedigen ze volvuurhunstandpuntenenleggenzeeeneerlijkheidaandedagdiehunre putatie volledig lijkt teweerleggen. Op vergaderingen ook lijkt hun gedrag merkwaardige veranderingen te ondergaan. Zij die zich voor goedmoedig houdenendenkendatzeongedwongenzijn,wordendaneentoonbeeldvan formalisme. Ze dulden niet dat de notulist een komma vergeet, en hoe be scheidenerhunfunctie is,hoemeerzeereenerezaakvanmakenindenotu len amendementen en correcties aan tebrengen. Maar dat is allemaal toneel.Waarhet volgensmij omgaat, isdat deNe derlander op vergaderingen de zekerheden van de democratie waarin hij leeft als hetware verwerkelijkt ziet. Terwijl hij het pompeuze anachronisti schegenoegensmaaktzichformeel totdevoorzitterterichten, iswathemin feitebevalt, het gevoel dat inzijnogendevoorzitternietmeer isdaneenge lijke ineen landvangelijken. Ikbenervanovertuigddat het zo inelkaar zit, maar telkens als ikdaar lyrischoverword, tempert eenAmerikaansevriend vanme, diehierookwoont enereenradicaal enversimpeldwereldbeeldop nahoudt (‘iniederesamenlevinghebjealleenunderdogsentop-dogs’), tem pert hij dusmijnenthousiasmedoorme teherinnerenaaneenvergadering diewe jarengeleden samenhebbenbijgewoond.Ogenschijnlijkbelegdom het functioneren van een instelling te bespreken, sloeg die vergadering al gauwom in eenware afslachting van één persoon. Eerst aangevallen door enkele collega’s envervolgensdoor zijnchef, dievoorzat, kondearmekerel

13