John Bassant en Marianne Bassant-Hensen (red.) - Mensenwerk
Uit het dagboek van Karen van Aalderen (51), coördinator pleegzorg bij Jeugdformaat Op dinsdag heb ik altijd crisisdienst. Ik wilde vanmorgen om halfnegen eerst even mijn mails bekijken, maar daar kwam ik niet aan toe. Via de afdeling Bemiddeling & Matching kwam meteen de eerste crisismelding van de dag binnen. Een minderjarige moeder, een meisje van zestien dat zwanger is van haar tweede kind en onder toezicht van de jeugd- bescherming staat, is met haar kind naar Duitsland gevlucht. Daar woont haar moeder, die haar – vanwege verslavingsproblemen – jarenlang verwaarloosd had en uit de ouder- lijke macht is gezet. Het meisje heeft na de uithuisplaatsing heel wat pleeggezinnen en tehuizen gezien. Nu heeft ze een vriend die ook een problematische jeugd heeft gehad en zeer agressief kan zijn. Omdat het meisje minderjarig is en onder voogdij staat, is de vermissing meteen op telex gezet. Ze is vrij snel door de politie in Duitsland opgespoord en in detentie geplaatst. Haar baby is overgedragen aan Jeugdzorg Nederland en in- middels is het kindje in een crisispleeggezin ondergebracht. Gelukkig zijn er pleegge- zinnen die goed voorbereid zijn op zulke acute crisisopnamen, maar het kostte me wel de hele ochtend om het te regelen. Ik moest een heleboel telefoontjes plegen om uit te zoeken wat er precies gebeurd was en gegevens te achterhalen voordat ik een pleegge- zin kon inschakelen: bellen met de politie in Duitsland en in Nederland, het Openbaar Ministerie, de Jeugdbescherming in Duitsland en in Nederland, achterhalen hoe het met de baby was, of het kind medische problemen had en of het verzekerd was. Binnen vierentwintig uur moet ik een veiligheidscheck bij het crisisgezin uitvoeren, om na te gaan of de baby daar echt veilig kan verblijven, en moet ik met alle betrokken instanties een begin van een plan van aanpak opstellen. Maar vandaag kwam ik daar niet meer aan toe, want er kwam meteen een tweede crisismelding achteraan. De tweede melding kwam via Veilig Thuis binnen, het Advies- en Steunpunt Huiselijk geweld en Kindermishandeling: er was in het ziekenhuis een vrouw van vierenvijftig jaar bevallen, die zwanger was geworden via een kunstmatige inseminatie. De moeder heeft een alcoholprobleem en daarnaast een persoonlijkheidsstoornis en volgens het zieken- huis was de vrouw een gevaar voor zichzelf en voor haar baby. Vandaar dat er met spoed een pleeggezin moest worden gezocht. De baby had extra medische zorg nodig en moest nog een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Ik heb een pleeggezin gezocht dat in samenwerking met het ziekenhuis extra zorg kon bieden. Zulke gezinnen zijn er, maar het vraagt intensieve begeleiding en ondersteuning vanuit Jeugdzorg. Binnen zes weken moet de problematiek van moeder en baby helder zijn en moet duidelijk zijn hoe het verder moet met de baby en eventueel met de moeder. Ook daar ga ik morgen verder mee aan de slag. Dat wordt weer heel wat overleggen met andere instanties! Al met al was het een bijzonder heftige dag. Als ik thuiskom bedenk ik hoe anders mijn werk is dan ik voor ogen had toen ik dertig jaar geleden met de opleiding begon. Mijn stages waren toen gericht op het rechtstreeks werken met jongeren en kinderen, maar ik werk nu vooral samen met andere professionals van allerlei instellingen. Eigenlijk ben ik nu vooral aan het regisseren. Compleet ander werk dus, maar gelukkig wel werk dat iets oplevert: een beter leven voor kinderen. En … never a dull moment!
35
Made with FlippingBook - Online magazine maker