John Bassant en Marianne Bassant-Hensen (red.) - Mensenwerk

4.7 Besluit

Verder is het belangrijk dat je leert afwegen welke afstand of nabijheid in de relatie wen- selijk of nodig is. Dat staat niet vast en met iedere cliënt blijf je steeds op zoek naar het juiste evenwicht. De ene mens heeft heel veel baat bij een warm, troostend gebaar, bij de ander is het weer heel belangrijk dat je enige afstand houdt. Daar zijn geen regels voor, het is iets wat je samen met de betrokken cliënt en in overleg met je collega’s steeds op- nieuw moet uitvinden. Dit werk confronteert je ook met je eigen kracht en zwakheden. Het is belangrijk dat je bereid bent daarvan te leren. Door ervaring en door de vaak intensieve samenwerking met collega’s leer je je eigen grenzen te bepalen. Ook in deze samenwerkingsrelaties is het belangrijk dat je je bereid toont te leren, je kwetsbaar durft op te stellen en nieuwsgierig bent naar wat je kunt leren van collega’s die vanuit andere disciplines werken. Om de kwaliteit van leven van mensen met psychische aandoeningen werkelijk te verbeteren zijn bruggenbouwers nodig. Zij zien de eigen specialisatie niet als begrenzing, maar als startpunt om samenwerkingsverbanden aan te gaan met partners uit relevante sociale verbanden en maatschappelijke sectoren. Van onschatbare betekenis is ten slotte dat je beschikt over een goed ontwikkeld gevoel voor humor en relativeringsvermogen. Laat je niet misleiden door het beeld dat je in de psychiatrie alleen maar met heel moeilijke en lastige mensen te maken krijgt. Natuurlijk, die zijn er ook. Maar je zult ook veel eigenzinnige, authentieke, creatieve en aardige mensen leren kennen, die lastiger voor zichzelf zijn dan voor jou. 4.7 Besluit Past dit werk bij jou en durf je deze uitdaging aan? Misschien maak jij het verschil, hoe bescheiden ook, daar ergens tussen vastraken in wanhoop of handelen vanuit hoop. Dit hoofdstuk geeft een eerste indruk van het werkterrein van de sociaal werker die kiest voor het werken met en voor mensen met psychische aandoeningen. Duidelijk is in ieder geval dat het een zeer divers werkterrein is waarbinnen je als sociaal werker ook weer verschillende richtingen kunt inslaan en je verder kunt specialiseren. Wanneer je twijfelt of dit werkterrein geschikt is voor jou, onderzoek dan kritisch je eigen overwegingen. Spelen er bij jou misschien ook vooroordelen een rol? Heb je zelf ervaring met een psychische aandoening of heb je te maken gehad met een voor jou belangrijk persoon met psychische problemen? Vroeger was het hebben van een psy- chische aandoening een contra-indicatie om voor dit werk te kiezen. Tegenwoordig ziet men dat anders en kun je je eigen ervaringen ontwikkelen tot ervaringsdeskundigheid die je als professional kunt inzetten. Daarbij is timing heel belangrijk. In hoeverre heb je al kunnen leren van je ervaringen en heb je inmiddels zoveel inzicht gekregen in je eigen herstelproces dat je daar in hulpverleningsrelaties constructief mee om kunt gaan?

99