L. de Blois & R.J. van der Spek - Een kennismaking met de oude wereld

Deel III  •  Rome

de bestudering van de vlucht van de vogels (Latijn: auspicia ) en van de levers van offerdieren – ook in Mesopotamië en Klein-Azië voorkwamen, en dat de weinige Etruskische woorden die wij kennen, doen denken aan Klein-Aziatische talen. Deze woorden zijn in ieder geval niet Indo-Europees, in tegenstelling tot vrijwel alle andere talen die toen in Italië gesproken werden. De Etruskische beschaving was een mengcultuur met oosterse, Italische en Griekse elementen. Ook Griekse, want al vanaf het begin van de archaïsche tijd werden de Etrusken, evenals de overige bewoners van de westelijke gebieden van de Italiaanse laars, beïnvloed vanuit de Griekse steden die in het westelijke Middellandse Zeegebied gesticht werden. De bloeitijd van de Etrusken lag in de zevende en zesde eeuw v.Chr. In die tijd beheersten zij Midden-Italië, grote de- len van de Povlakte en Campanië in Zuid-Italië (kaart 12.2). Na 500 v.Chr. brok- kelde hun macht geleidelijk af door de toenemende concurrentie van de Grieken en de invallen van de Kelten (= Galliërs). Na 400 v.Chr. veroverden de Kelten de Povlakte en hielden zij telkens strooptochten door Italië.

Rome en Latium Carthaagse invloedssfeer Grieken Etrusken

Kaart 12.1 Het westelijke Middellandse Zeegebied in de vijfde en vierde eeuw v.Chr. (tot 338 v.Chr.).

186