Opvoedingsondersteuning als bijzondere vorm van preventie - Burggraaff-Huiskes

1 Opvoedingsondersteuning en preventie

1.2.4

Factoren in de samenleving die de opvoeding(sondersteuning) beïnvloeden

Er zijn enkele ontwikkelingen in de samenleving die het proces van het opvoe- den beïnvloeden: ■ Ouders in de 21e eeuw kiezen bewuster voor kinderen. Ze hebben hoge ver- wachtingen van hun kinderen en zichzelf, en voeden meer dan ooit bewust op. ■ Traditionele waarden en normen voldoen niet meer. Het vertrouwde netwerk van de ( extended ) familie is grotendeels weggevallen in de geïndividualiseer- de samenleving, ook al spelen (oppas)opa’s en -oma’s vaak weer (tijdelijk) een grotere rol. ■ Het aanbod van de opvoedingsondersteuning en hulpverlening vertoont la- cunes. Zoals in het kader hierna te lezen is, zijn de lokale overheden niet vol- doende ingespeeld op hun regietaak. Er is soms weinig afstemming tussen de vraag van de ouders en het aanbod van de instellingen in de woonplaats. Er is soms te weinig budget. Ook is het aanbod versnipperd, waardoor de hulp voor ouders onoverzichtelijk en weinig toegankelijk is. De wijkteams en Cen- tra voor Jeugd en Gezin doen hun best hier meer samenhang in aan te brengen. ■ De hulpverlening signaleert dat een toenemend aantal jeugdigen in de proble- men raakt. Ook voor kinderen en jongeren is de samenleving ingewikkeld en veeleisend. Het afmaken van een opleiding, het vinden van werk, het omgaan met de verlokkingen uit onze consumptiemaatschappij vraagt veel van een jon- gere. Door middel van activiteiten op het gebied van opvoedingsondersteu- ning hoopt de overheid zwaardere problemen te voorkomen. ■ De samenstelling van de bevolking is veranderd door de komst van grote groe- pen mensen met een andere culturele achtergrond. De diversiteit is daardoor zeer toegenomen. Integratie in de Nederlandse samenleving met alles wat daarbij hoort, ook de Nederlandse taal, vraagt veel van de ouders en kinderen en van de autochtone bevolking in wijk/buurt/dorp en stad. ‘Kwetsbare kinderen onvoldoende beschermd’ ‘De ministers moeten de regie, die nu bij de gemeenten ligt, weer in handen nemen om de problemen aan te pakken en de wachtlijsten te bekorten, stellen de inspec- ties. In 2015 legde het Rijk de verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg bij de gemeen- ten en voerde tegelijk forse bezuinigingen door. Die decentralisatie heeft tot grote problemen geleid (…). Mishandelde en verwaarloosde kinderen krijgen niet de hulp die ze nodig hebben. Het systeem is volledig vastgelopen’ ( de Volkskrant , 2019).

26