Interprofessioneel samenwerken in zorg, welzijn en onderwijs - Yvonne van Zaalen, Stijn Deckers, Hans Schuman

1 • Interprofessioneel samenwerken

Vanaf 1 januari 2015 is de maatschappelijke zorg en gezondheidszorg in Nederland drastisch veranderd. Alle verantwoordelijkheid voor de eerstelijnszorg is vanuit de nationale overheid gedelegeerd naar de gemeenten. Deze zogenoemde decentralisa tie ging gepaard met grote bezuinigingen (Rijsdijk et al., 2015). In diezelfde periode is passend onderwijs ingevoerd. Deze veranderingen maken het noodzakelijk dat zorg, welzijn én onderwijs anders georganiseerd gaan worden. De aanpak bij men sen met een complexe zorgvraag bijvoorbeeld vraagt om een personalised approach , maatwerk voor de cliënt dat gericht is op ondersteuning bij de maatschappelijke par ticipatie en dat is vormgegeven vanuit een holistisch mensbeeld. Een andere term die je kunt tegenkomen is personalised care and support planning , bijvoorbeeld bij chronisch zieke mensen (Care and Support Planning Working Group & Coalition for Collaborative Care, 2015; zie ook paragraaf 1.4). Ook in het onderwijs wordt gepleit voor ‘persoonsgestuurde toekomstplanning’ (Schuman & De Vries, 2020). Een holistisch mensbeeld ziet de persoon als een unieke psychosociale en so matische eenheid met een eigen behoeftepatroon dat met de tijd kan veranderen, en die onderdeel is van een sociale context die voor die persoon belangrijk is. Het gaat hierbij om ‘meer maatwerk, meer zorg in de buurt, meer samenwerking tussen de verschillende aanbieders maar ook naar houdbaar gefinancierde voor zieningen, zodat ook latere generaties er nog gebruik van kunnen maken’ (Rutte & Samsom, 2012, p. 22). Gepersonaliseerde zorg en ondersteuning is een nieuwe ontwikkeling die de komende jaren verder uitgewerkt moet worden. De Vereniging Nederlandse Gemeenten (2017) schetste een aantal trends: • Van onzekerheid naar perspectief en houvast voor iedereen. • Van kortstondig opleiden naar een leven lang ontwikkelen. • Van instellingszorg naar zorg en ondersteuning zoveel als mogelijk in ei gen omgeving. • Van ingesleten paden naar technologische, organisatorische en sociale innovaties. • Van negatieve beeldvorming naar waardering voor talent, vakmanschap en levenservaring. • Van innovaties en technologie als kostenpost naar extra waarde en waar devermeerdering. • Van kostenstijging door vergrijzing naar verantwoorde kostenontwikke ling door innovatie. • Van rigide schotten in bekostiging naar integrale dienstverlening. (Vereniging Nederlandse Gemeenten, 2017, p. 6) Op naar 2023: trends binnen zorg en welzijn • Van taakgerichte zorg naar persoonlijke ondersteuning. • Van zorgen voor, naar zorgen dat.

24