Recht in de creatieve industrie - mr. Ilse van de Laar-Wijdeven

Hoofdstuk 1  inleiding in het recht

gen voor geweld tegen of moord op iemand die zij beschuldigden van hekserij. Veel mensen speelden hierdoor voor eigen rechter. Zo ook in het geval van de 20-jarige Kepari Leniata. Haar buurtgenoten betichtten haar van hekserij, om- dat ze de mysterieuze dood van een buurjongen op haar geweten zou hebben. Voor Kepari kwam de afschaffing van deze wet te laat. Vlak voordat de wet werd ingetrokken, kwam zij tragisch aan haar eind. Als laatste ‘heks’ belandde Kepari op een brandstapel; haar moordenaars werden vrijgesproken.

1.3 Waar vinden we recht?

Alle rechtsregels die in Nederland gelden, vormen samen ‘het recht’. Ons recht komt voort uit rechtsbronnen. We onderscheiden de volgende vier rechtsbron- nen: de wet, de jurisprudentie, het verdrag en het gewoonterecht.

1.3.1 De wet

Een wet is een geschreven rechtsregel. Wetten vind je in verschillende wetboe- ken. Onze nationale wetten worden gemaakt door de regering (de koning en de ministers) en de Staten-Generaal (de Eerste en Tweede Kamer). Zij vormen samen de formele wetgever . Er wordt een onderscheid gemaakt tussen wetten in formele zin en wetten in materiële zin. De wetten in formele zin zijn opgesteld door de formele wet- gever: de regering en de Staten-Generaal. Een goed voorbeeld van een wet in formele zin is artikel 1 van de Grondwet. Artikel 1 Grondwet – Verbod op discriminatie Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, ge- slacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Naast wetten in formele zin zijn er ook wetten in materiële zin . Onder de wet in materiële zin vallen alle bepalingen die volgens hun inhoud als een wet ge- zien kunnen worden. Inhoudelijk spreken we van een wet in materiële zin als de wet algemeen verbindende voorschriften (avv’s) bevat. Avv’s zijn regels die voor iedereen gelden. De maatregel van een avv is dus niet op een specifiek geval of een specifieke persoon gericht, maar heeft belang voor allerlei burgers. Naast de formele wetgever kunnen ook lagere wetgevers (zoals wetgevers van provincies of gemeenten) wetten opstellen.

22