Jos Marell en Els de Vaan - Praktische didactiek voor Natuur & Techniek

1.1  Natuur & Techniek in de praktijk

1.1 Natuur & Techniek in de praktijk Groep 1/2: Spiegels

Juf Sanne heeft spiegels en andere glimmen - de dingen meegebracht; ze staan uitgestald op een tafel in een hoek van de klas. Daar mo gen straks enkele kinderen mee gaan werken, maar eerst gaan ze in de kring, want juf Sanne start met een bijzonder verhaal.

A Koers uitzetten

Ze vertelt over het hondje dat zich verveelt, want: ‘Kijk eens kinderen, met hoeveel ben ik nu?’ vraagt de knuffelhond aan de groep. Hij is helemaal alleen … Dan zet Sanne de spiegel voor zijn neus en vraagt: ‘En nu?’ Dan ziet hij zijn spiegelbeeld waarmee hij kan gaan spelen… Na het verhaal deelt ze een stapeltje plastic spiegels uit, voor elk kind één. ‘Wie zien jullie in de spiegel?’ ‘Mezelf.’ Sanne draait met haar rug naar Janos en zegt ‘Dag Janos’ tegen het spiegelbeeld vóór haar. Janos kijkt verwon derd op en ontmoet de ogen van Sanne in de spiegel. Hé, dat is leuk! Het werkt aanstekelijk: de andere kinderen proberen nu ook allerlei gezichten te ‘vangen’.

Figuur 1.1 ‘Ik zie er niet uit’

Dan ziet Lotte haar gezicht veranderen als ze de spiegel buigt: de lachspiegel is ontdekt en wordt onder veel hilariteit uitgetest. ‘Nou heb ik een dikke kop!’, roept Mira, en Daan zegt tevreden: ‘En ik kan mezelf dun maken.’ Als Sanne de spiegels weer heeft ingezameld – met de belofte dat iedereen een keer mag werken in de spiegelhoek – vraagt ze wie er eerder lachspiegels heeft gezien. De reacties hebben een sneeuwbaleffect: nadat de eerste soeplepel is genoemd, passeren ook pannen, scheerspiegels en kerstballen de revue. In de hoek, later op de dag, staat Emine de kerstbal te bekijken; zij brengt de bal naar haar gezicht en lacht: ‘Oei, dikke neus.’ Lars kijkt in de caleidoscoop, met zijn hand voor de andere opening en roept verrast: ‘Wat veel vingers!’ Hij telt zijn vingers toch maar even na. Daarna kijken ze beiden aan weerszijden in de caleidoscoop naar al die ogen …

25