Daniël Janssen & Lucas van der Deijl - Schrijven voor de wetenschap

1 • Schrijven voor de wetenschap

Tabel 1. Gemiddelde waardering (en standaarddeviatie) van berichten zonder en met gevulde pauzes (1 = laag, 7 = hoog, * significant verschil)

Zonder pauzes

Met pauzes

Compliance

5,2 ( ,8)

5,3 ( ,8)

Empathie*

4,4 ( ,6)

4,9 ( ,5)

Imago bedrijf

4,8 ( ,7)

4,8 (1,0)

Eerst is met een multivariate analyse op alle waarderingsdimensies tezamen be keken of het gebruik van eh in het algemeen de waardering beïnvloedt. Dat blijkt het geval (Hotelings t = ,28, F = 14,5 p < .001, η 2 = .22). Vervolgens hebben we met univariate analyses beoordeeld aan welke specifieke clusters het algemene effect kan worden toegeschreven. De aanwezigheid van eh’s blijkt maar één dui delijk effect te hebben: de hoorder schrijft de spreker meer empathie toe (F (1,158) = 43,6, p < .001, η 2 = .22). Compliance en imago blijken voor het gebruik van eh ongevoelig. Bron: Jansen & Janssen (2013) Kwalitatief onderzoek De tweede bundel, Olyfkrans der vrede , kwam tot stand op initiatief van de Am sterdamse boekverkopers Gillis Barbon en Willem Gla. Zij waren er door ‘ver scheide Dichtminnaren’ op geattendeerd dat een herdruk van het gelijknamige werk uit 1649 goed zou passen in het herdenkingsjaar [1748] van de Vrede van Munster. Tot die groep behoorde in ieder geval de kunstliefhebber en mecenas Joan Couck, die kapitein van een compagnie burgers van de stad Amsterdamwas en aan wie de bundel was opgedragen. Nadat duidelijk was dat het ‘Dichtkunstig gedenkteeken’ definitief doorgang zou vinden, zetten de uitgevers hun plan voor een herdruk door, waarbij ze het oude, kleine formaat vervingen voor een luxe kwartoformaat. Zo zouden de liefhebbers beide werken ‘als twee Stukken’ in hun boekvertrek kunnen plaatsen. De herdruk bestond uit een verzameling van redevoeringen en gedichten op de Vrede van Munster, van de hand van schrijvers als Joost van den Vondel, Jan Vos, Samuel Coster, Reier Anslo, Joannes Six van Chandelier, Geeraerdt Brandt, Adriaan Boelens en Jacob Westerbaen. Bron: Jensen (2015)

28