Jan de Bas & Frank Brinkman - Geschiedenis InZicht

1

De tijd van jagers en boeren (tot 3000 voor Christus)

len, bruggen en wegen van boomstammen aangetroffen, die wijzen op het vervoer van mensen, dieren en goederen. De 54 hunebedden in Nederland zijn in de loop der jaren gerestaureerd. Sommige hunebedden zijn samengesteld uit restanten van hunebedden die incompleet waren geworden. Een hunebed bestaat uit draagstenen met een gladde binnenkant en dekstenen met een vloer van keien. Het hunebed werd afgedekt met een dekheuvel, die bestond uit aarde en zand. Om het hunebed stonden kransstenen, die rechtop in een kransvorm werden neer gezet. Omdat een hunebed een graf was, bezat het een opening die met een grote steen kon worden afgesloten. Hunebedden waren graven en spirituele centra, maar waarschijnlijk ook bouwwerken om een territorium mee te markeren. Elke leefgemeenschap van hunebedbouwers bezat een eigen hu nebed. Om de hunebedden gemakkelijk uit elkaar te kunnen houden, heb ben archeologen de Nederlandse hunebedden codes gegeven. Hunebed D 27 ligt bij Borger en is het grootste hunebed van Nederland. In de buurt van dit hunebed werd in 2005 het Nederlandse Hunebedcentrum geopend. Een hunebed wordt ook wel een dolmen genoemd en is in vaktaal van ar cheologen een megalithische steenkamer uit de Prehistorie. Mega betekent groot en litho is Latijn voor steen. Ook in andere Europese landen wer den dolmens gevonden. Heel bekend is het stenencomplex in het Engelse Stonehenge, dat gebouwd werd in circa 2300 voor Christus. Dit bouwwerk was waarschijnlijk een zonnetempel. Het trekt jaarlijks tienduizenden toe risten en staat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco, de organisatie van de Verenigde Naties die mondiaal relevante cultuur helpt behouden.

Figuur 1.8 Stonehenge, een megalithische steenkamer in de buurt van de Engelse plaats Amesbury

28 |