Annemarie Nuwenhoud - Interculturele communicatie in de NT2-les

Interculturele communicatie in de NT2-les

De tweede en derde laag van cultuur zijn voor een nieuwkomer moeilijk waar neembaar. Daarom leiden ze in de communicatie tussen mensen uit verschil lende landen ook vaak tot misverstanden (Nunez et al., 2015). Nationale culturen zijn een soort abstracte samenvattingen van de dominante zichtbare cultuur, normen, waarden en basiswaarden in een land. Landsgren zen vallen echter niet samen met cultuurgrenzen. Als je je alleen op een natio nale cultuur richt, verlies je mogelijk uit het oog hoe groot de diversiteit is aan regionale culturen en sociale culturen die we binnen één land tegen kunnen ko men. Aspecten als regio, woonplaats, religie, etnische afkomst, gender, seksuele voorkeur, leeftijd, subcultuur, werk en sociaalmaatschappelijke klasse kunnen hier allemaal een rol bij spelen. Cultuurgrenzen zijn ook veel minder vastomlijnd dan landsgrenzen. Een in dividu kan zich identificeren met meerdere culturele identiteiten tegelijk. Zo voelde een groep analfabete Marokkaanse cursisten die al lang in Nederland woonde, zich tegelijk Amsterdams, Berbers en Marokkaans (Nuwenhoud, 2015). Een alternatieve definitie van cultuur die meer recht doet aan haar verander lijke, persoonlijke en fluïde karakter is die van de taalkundig antropoloog Mi chael Agar (1994). Volgens hem is cultuur wat er gebeurt als mensen met elkaar in contact komen. Dan overkomt de cultuur van de ander je, en wordt een deel van de jouwe. Zo wordt cultuur een persoonlijke belevenis die je bewustzijn vergroot en die je blijvend verandert. Dit kan hand in hand gaan met het leren van de taal. Dit werpt een nieuw licht op de vraag tot welke nationale, regionale of sociale culturen je voor je gevoel behoort. In dit boek gaan we uit van deze Communicatie is het uitwisselen van informatie tussen een zender en een ont vanger. Bij face-to-facecommunicatie moet de zender de juiste taal, non-verba le uitdrukkingen en gebaren inzetten, zodat de ontvanger de boodschap ade quaat kan decoderen (Nunez et al., 2015). Dat gebeurt overal ter wereld op veel verschillende manieren (Gerritsen & Claes, 2016). Betekenis wordt in commu nicatie overgebracht via vier verschillende soorten codes. Er zijn twee soorten verbale communicatie en twee soorten non-verbale communicatie : ¤¤ Vocale communicatie is communicatie via de stem. Wanneer je met je stem woorden vormt, is dat vocale, verbale communicatie . Als je wilt communi ceren in een andere cultuur, dan leer je dus de woorden. Maar dan weet je nog niet welke affectieve waarde die woorden hebben. Denk aan de diepe impact die Engelstalige vloeken hebben in Engeland en Amerika, en die veel Nederlandssprekenden vrij achteloos gebruiken. Ook de affectieve waarde van bijvoorbeeld ‘eigen keuze’, of ‘zon en schaduw’ verschilt per cultuur. laatste definitie van cultuur. Cultuur en communicatie

16