Herman Blom en Siep van der Werf - Migranten in de Nederlandse samenleving

1.3  Apart benoemen en registreren zinvol?

bachtslieden. Waardering in de taal is een kleine, maar wel belangrijke stimu lans voor hun rehabilitatie’ (Van Schoonhoven, 2016).

Zelfreflectie Welke associaties krijg jij bij het begrip ‘lageropgeleiden’?

1.3

Apart benoemen en registreren zinvol? We kiezen in dit boek als gezegd voor de term ‘migranten’. Dat legt minder dan het begrip ‘allochtoon’ de nadruk op het ‘van buiten komen’ van nieuwe Ne derlanders, maar geeft wel aan dat iemand van land is veranderd en daarmee van taal, cultuur en affiniteit met bekende systemen, structuren, normen en waarden en grondaannames. Een dergelijke verandering verloopt dikwijls niet zonder of slag of stoot, en het apart benoemen en registreren van deze groep lijkt ons dan ook voordelen te hebben. Het kan om westerse of om niet-wester se migranten gaan, al zullen we vaker aandacht hebben voor de laatste groep. Hoe kunnen we oog krijgen voor processen in de samenleving die bepaalde categorieën mensen een slechtere of juist betere positie opleveren zonder daar zelf aan bij te dragen door te stigmatiseren? Categoriseren heeft nadelen, omdat het vooroordelen in de hand werkt en miskent dat etniciteit slechts één aspect van de situatie is en dat andere factoren, zoals sociaaleconomische positie, wel eens veel belangrijker kunnen zijn. Tegen de achtergrond van het begrip ‘su perdiversiteit’ is het wellicht niet zinnig om etnische categorieën te benutten, omdat het begrip ‘etnische categorie’ te grofmazig is: er zijn talloze verschillen tussen mensen, niet alleen etnische, en zelfs als je wel etnisch afbakent, zijn er binnen die categorieën nog veel verschillen. Superdiversiteit verwijst naar de normalisering van diversiteit in de samenleving van de eenentwintigste eeuw. Het gaat om processen van diversificatie, ‘die niet alleen het resultaat zijn van migratie, maar evenzeer van toegenomen individualisering en ontwikkeling van levensstijlen en persoonlijke identiteiten’ (Geldof, 2013, p. 35). Geldof (2013) pleit in zijn boek over superdiversiteit voor het voorbijgaan aan de hardnekkige tegenstellingen tussen ‘wij’ en ‘zij’. Immers, er zijn tegenwoordig wel erg veel ‘wij-zij-mogelijkheden’. In het Nederland van vandaag is naar onze mening nog steeds genoeg spra ke van duidelijk te onderscheiden bevolkingsgroepen dat we het begrip ‘super diversiteit’ niet overnemen. Relevante informatie over de verschillende catego rieën is nog steeds te verzamelen en daarmee van groot belang voor het maken van beleid. Geen onderscheid willen maken onder de ethisch-normatieve leus ‘Iedereen is gelijk’ of juist onder de ‘superdiverse’ leus ‘Iedereen is verschillend’ is ons inziens dan ook niet nuttig.

25