Karin Potting - Personeelsmanagement nader becijferd

1.4  Verdient een organisatie genoeg?

kaartjes verhogen als blijkt dat de bedrijfskosten voor de NS stijgen. Hiervoor heeft de NS toestemming nodig van de minister van Infrastructuur en Milieu. Vaak verbindt de minister hier bepaalde voorwaarden aan, zoals het verhogen van de punctualiteit van treinen en de mate waarin de klanten (de treinreizi gers) tevreden zijn over de verleende diensten. De NS moet er dus voor zorgen dat ze voldoende blijft verdienen om de hiervoor vereiste investeringen te kun nen blijven doen. Ook de NS streeft er dus naar om winst te blijven maken om de cashflow op peil te houden, zodat ze kan blijven investeren in bijvoorbeeld personeel of nieuwe treintoestellen, zodat de klanten ook in de toekomst te vreden blijven. De raad van bestuur verwoordde het in het directieverslag over 2015 als volgt (NS, 2016, p. 20): ‘Financieel was 2015 een “redelijk” jaar. NS is gezond maar het rendement is nog onvoldoende, ook omdat NS de miljardeninvesteringen voor de toe komst zelf moet terugverdienen. Dat vooruitzicht verandert in 2016 niet. We gaan de komende vijf jaar € 3,6 miljard investeren, onder andere in nieuwe treinen, werkplaatsen, stations en IT-systemen. Daarnaast is er het rende ment dat de aandeelhouder van ons vraagt. Een robuuste financiële huis houding is geen doel op zich, maar een middel om aan de doelstellingen van goed openbaar vervoer te voldoen. We moeten altijd beseffen dat onze klanten voor onze inkomsten zorgen, en dat al het geld dat wij uitgeven ten dienste van onze reizigers moet staan.’ De zorg is een ander voorbeeld van een branche die niet gefinancierd wordt uit de algemene middelen, maar die strikt genomen niet hetzelfde verdienmodel kan toepassen als ondernemingen in de marktsector. In overleg met de ziekte kostenverzekeraars worden afspraken gemaakt over welke zorg een ziekenhuis verleent en hoeveel de zorgverzekeraar hiervoor gaat betalen. De zorgverzeke raars stellen hierbij hoge eisen aan de kwaliteit van de dienstverlening van de ziekenhuizen. Mede hierdoor zien we dat ziekenhuizen in de laatste jaren veel tijd en middelen hebben geïnvesteerd in het opzetten van kwaliteitsbewakings systemen, waardoor ziekenhuizen veel niet-financiële KPI’s moeten bewaken. Dit kunnen ze echter alleen maar doen wanneer er sprake is van een financieel gezonde organisatie. Is dat niet het geval, dan komt hun voortbestaan in gevaar en zullen de zorgverzekeraars moeten bijspringen. Het volgende voorbeeld il lustreert dat ze hierbij volledig afhankelijk zijn van de zorgverzekeraars.

41