Sebastian Abdallah, Maike Kooijmans en Jolanda Sonneveld - Talentgericht werken met kwetsbare jongeren

Deel I  Positionering en onderbouwing van talentgericht werken

ze anderen iets te leren hebben en ook zelf van anderen kunnen leren. Als kwetsbare jongeren meer gewend raken aan tegenslag, kunnen ze andere jongeren wellicht leren hoe ze daarmee om kunnen gaan en realiseren ze zich dat ze lang niet altijd (en niet in alle opzichten) kwetsbaar of achterge steld zijn. Wellicht hebben ze in sommige opzichten een voorsprong. Het talentprogramma functioneert zo als een microversie van een samenleving waarin jongeren met verschillende achtergronden samenwerken, elkaar le ren kennen en van elkaar leren.

1.3 Een krachtenveld van perspectieven rond talent ontwikkeling

Talentontwikkeling komt tot stand in een maatschappelijk krachtenveld. Actoren die we tot nu onderscheidden zijn: de samenleving, jongeren en professionals. Deze actoren hebben verschillende perspectieven op talent ontwikkeling van maatschappelijk kwetsbare jongeren. Hiermee bedoelen we dat er verschillende manieren van denken, spreken en handelen ten aan zien van talentontwikkeling zijn. Het verkennen van meerdere perspectie ven helpt om te beseffen dat er verschillende doelen en belangen zijn rond talent, talentontwikkeling en talentgericht werken. Deze perspectieven kunnen elkaar soms versterken en op andere momenten met elkaar botsen. Onderscheid maken in de verschillende perspectieven brengt het risico met zich mee dat we de werkelijkheid eenvoudiger maken dan zij is. Als we een probleem terugbrengen tot één zo’n perspectief, hebben we geen oog voor diversiteit. Het idee van verschillende perspectieven (of logica’s) die gelijk tijdig aanwezig kunnen zijn in praktijken binnen het sociale domein, is door verschillende onderzoekers uitgewerkt (Freidson, 2001; Knijn, 1999, 2004; Van der Laan, 2006; Spierts, 2014a; Verhagen, 2005). Het denken in verschillende perspectieven Logica's zijn verschillende manieren van denken, spreken en handelen ten aan zien van een fenomeen. Mensen komen elkaar zo vaak tegen en praten zoveel over hetzelfde onderwerp, dat zich stilzwijgende vanzelfsprekendheden ont wikkelen: zo doen we dat nu eenmaal. Dit komt voort uit het simpele gegeven dat bij veel vraagstukken meerdere actoren zijn betrokken, en elk zijn eigen lo gica en zijn eigen belangen en doelen heeft. Soms liggen de logica's mooi op één lijn, op andere momenten en bij andere onderwerpen kunnen spanningen ontstaan. In veel gevallen kunnen die met overleg hanteerbaar worden gemaakt of opgelost, maar soms zijn de verschillende logica's uitgegroeid tot welhaast compleet verschillende werelden. Het gesprek tussen die werelden wordt dan soms een dialoog tussen doven. (Wetenschappelijke Raad voor het Regerings beleid, 2009, p. 191)

30