Sebastian Abdallah, Maike Kooijmans en Jolanda Sonneveld - Talentgericht werken met kwetsbare jongeren

Deel I  Positionering en onderbouwing van talentgericht werken

Erkenningswerk Een tweede belangrijke dimensie van talentgericht werken is het ruimte bie den aan allerlei (latente) talenten, ook als deze voor schoolscores of op de arbeidsmarkt niet van belang lijken. Dit noemen we erkenningswerk . Jeugd werkers met een talentgerichte visie zoeken in de netwerken van hun deel nemers naar erkenning voor een brede talentopvatting. Als ouders, peers, leraren, pedagogen, reclasseringsambtenaren en andere volwassenen hun visie op ‘waardevolle’ talenten verbreden, kan dit de positieve, stimulerende ervaringen van maatschappelijk kwetsbare jongeren enorm vermeerderen en bijdragen aan hun ontwikkeling. Als samenleving waarderen we verschillende soorten talent op verschil lende manieren. Sommige talenten tellen simpelweg meer mee dan andere. Zo is het als je jong bent op school belangrijker om goed te zijn in taal en rekenen dan in tekenen of turnen. Een uitzondering kan zijn als iemand uit zonderlijk goed is in kunst of sport; dan kan dit manifeste talent positieve waardering en stimulans tot ontwikkeling brengen. Maar wanneer leerlin gen slechts middelmatig presteren in hun hobby’s en het in de ‘echte’ vakken (Nederlands, wiskunde et cetera) niet goed doen, zien ouders en leraren dit normaal gesproken als zorgelijk, of soms zelfs als een verloren zaak. Hier lopen we als samenleving kansen mis om jonge mensen tot bloei te laten komen. We hebben te weinig oog voor andere talenten. Dat komt doordat we (vaak onbewust) uitgaan van een nauwe functionele opvatting van ont wikkeling. Vooral de talenten waarvan we denken dat die bij zullen dragen aan een goede opleiding en betaalde baan tellen mee. Hoogleraar Monique Volman (2011) stelt dat we door een eenzijdige focus op de ontwikkeling van cognitieve talenten grote groepen jongeren die minder goed meeko men, frustreren. Zij waarschuwt dat deze jongeren zullen afhaken, omdat ze op school geen succeservaringen beleven. ‘In de hoogste klassen van het basisonderwijs weten de kinderen de Ci to-scores van de hele klas uit hun hoofd. Kinderen die hoog scoren zijn trots, kinderen die laag scoren zijn dat niet. De vraag is: hoe houden we deze jongeren betrokken?’ (Volman, 2011, p. 9) Jongerenwerk als praktijk voor ontwikkelwerk Shurandy is een Amsterdamse jongerenwerker. Hij bereikt jongeren door op straat contact met ze te maken. Hij is een drumband gestart waarmee hij met deelnemers werkt aan drumvaardigheden, aan groepsidentiteit en aan individu ele ontwikkeling. ‘Als jongerenwerker lever je een bijdrage aan het leven van de jongeren in de hoop dat zij straks volwaardige actieve burgers zijn in de maat schappij, die het zelf redden en weten hoe ze iets van hun leven kunnen maken.’

28