Martine Noordegraaf en Gert Vierwind (red.) - Hulpverlening aan jeugd en gezin

DEEL I  Praktijk

Ookhet aantal gesprekkendat gevoerdwordt, verschilt per praktijk.HetOp voedbureau Utrecht (2009) heeft bijvoorbeeld een eigen werkwijze ontwik keld voor systeemgerichte opvoedingsondersteuning met een richtlijn voor het aantal gesprekken (zie tabel 1.2). Tabel 1.2  Overzicht vanhet aantal gesprekken (OpvoedbureauUtrecht, 2009) Huisbezoek

Gesprek ouder(s)

Gesprek jongere(n)

Gezamenlijk gesprek

Ouders

– – 3 3

5 3 5 3

– 2 – 2

– 3 – 3

Oudersmet tieners

Zorgmijdendegezinnen Zorgmijdendegezinnen met tieners

Wat tijdens de gesprekken aande orde komt, is beschreven indedoor dit op voedbureauontwikkelde fasering,weergegeven in tabel 1.3.

Tabel 1.3  Faseringopvoedingsondersteuning (OpvoedbureauUtrecht, 2009) Fase0 Outreachende benadering ■ BekendheidOpvoedbureauvergroten ■ Terugleidennaar afspraak jeugdgezondheidszorg ■ Motiverenvoor pedagogische (of andere) ondersteuning ■ Brugfunctie ■ Vindplaatsgerichtwerken ■ Huisbezoeken Fase1 Kennismakingen afstemming ■ Aanmelding ■ Begroetingen contactmaken ■ Uitlegwerkwijze

■ Personalia ■ Toeleiding

■ Probleeminventarisatie ■ Probleemanalyse ■ Hypothesenvormen ■ Inschattingmaken

Wat isdevraag, het probleem?

Fase2

■ Afwegingen/keuzesmaken ■ Haalbaredoelen stellen ■ Uitwerkenpraktischeaanpak ■ Afsprakenmaken ■ Toepassingbespreken ■ Ondersteunenenbijsturen ■ Evaluerenenafronden

Wat tedoen?

Fase3

Begeleidingen nazorg

Fase4

36