Martine Noordegraaf en Gert Vierwind (red.) - Hulpverlening aan jeugd en gezin

Hulpverleningaan jeugdengezin

Ineen systeemgerichtewerkwijze staanproblemenvan jongerenof opvoeders nietopzichzelf,maarwordendie steedsvanuitdegezinsrelatiesbekeken.Bin nendie relatieswordt gezocht naar beweging enoplossingen. Kortom: in een systeemgerichte werkwijze is de hulpverlening aan de adolescent niet alleen gericht ophemzelf of juist alleenop zijnopvoeders,maar opdebetrekkingen tussen alle ledenvanhet gezin (ziefiguur 1).

vader

moeder

kind

kind

Figuur1  Betrekkingen tussendeverschillende ledenvaneengezin

Gezinnen zijn er natuurlijk in allerlei soorten enmaten. In Jessurum (2010) wordtuitgewerkthoe je systeemgerichtkuntwerken ingezinnenmetverschil lende culturele achtergronden.Demanierwaaropoudersopvoedenheeftveel te makenmet de manier waarop zijzelf zijn opgevoed. En de jongere zal de manier waarop hij is opgevoedweermeenemen in de opvoeding van zijn ei genkinderen.De contextuelebenaderinggeeft zicht opdit intergenerationele aspect van hulpverlening aan gezinnen (zie bijvoorbeeldVan Ieperen-Schel haas&Verharen, 2011voor een inleiding inde contextuelebenadering). Waarom zou je systeemgerichtwerkenmet adolescenten? We hebbennu kort uitgelegdwat systeemgericht werken is en zullen in deze paragraaf duidelijkmakenwaarom het zo belangrijk is om zowel de adoles cent als zijn opvoeders in de hulpverlening te betrekken. We doen dat door systeemgerichtwerken tebepleitenvanuitde sociologie, deontwikkelingspsy chologie en de ethiek. Deze drie benaderingen staan ook in deel II van dit boek centraal.

16