Hans Siepel, Frank Regtvoort, Gerald Morssinkhof en Floor de Ruiter - Congruente overheidscommunicatie

Verantwoording

Indit boekbeschrijvenwewat er door de jarenheenonder overheidscom- municatie is verstaan enhoedit communicatiespecialisme zichgaandeweg heeft ontwikkeld. En ommaar direct klaarheid te verschaffen: dit boek is geschreven vanuit een paradigma – een patroon van aannames, denken en handelen – dat afwijkt van wat doorgaans over overheidscommunica- tiewordt gezegd en geschreven. Om tot dit boek te komen, hebbenwe het gangbarecommunicatieparadigmabekeken inhet lichtvandeactuelemaat- schappelijke ontwikkelingen. Onzewaarnemingen en de betekenis diewe eruit afleiden, hebbenwegeordend invierhoofdstukken. Indeeerste twee hoofdstukkengevenweeenanalyse.Wezettendeessentiesmetbetrekking tot zowel de overheid als tot haar communicatie op een rijtje (hoofdstuk 1) en we beschrijven de turbulentie in onze samenleving en de weerslag daarvanopdeoverheid (hoofdstuk2). Inhetderdehoofdstukkomenweop basis vande analyse tot een advies om overheidscommunicatie vanuit een nieuwparadigmavorm tegevenen inhet vierdehoofdstuk schetsenwede consequentiesdaarvanvoordecommunicatieaanpak. Decontext Het zou zo mooi kunnen zijn. Bestuurders en ambtenaren (‘de overheid’) werken in dienst van burgers (‘de samenleving’). In een continue samen- spraakwordt bepaaldwelk overheidswerk voor de samenleving belangrijk is enwelk niet (meer). De overheid is aande slag, inde zekerheiddat haar werk tendienste staat vande samenlevingomdat het voorziet in eenmaat- schappelijke behoefte. Het werk van de overheid en de behoeften aan dat werk inde samenleving sluitenop elkaar aan, ze stemmenmet elkaar over- een, of nogandersgezegd: zezijn congruent. Enalsdemaatschappelijkebe- hoeftenverschuiven, verschuifthetoverheidswerkmee– tot iedersvreugde. InNederland hebbenwe volop reden tot grote blijdschap. Overheidsorga- nisaties verrichten een ontelbaar aantal werkzaamhedenwaarwe als bur- gersbelangbij hebben. Vaakhebbenwehet niet eens indegaten. Denkbij- voorbeeldaanal dieverkeersbordendievoor velenvanons levensreddend hebben gewerkt omdat de overheid ze (op de goede plek) heeft neergezet (Ooit een bedankje ge-sms’t naar de overheid?). Toch heeft in de samenle- vinggaandeweghet onbestemdegevoel postgevat dat demaatschappelijke behoeften verschuiven zonder dat het overheidswerk in dezelfde richting

15