Gerjan van Schaaik - Standaard grammatica Turks

Deze manier van vergelijken kunnen we herhalen voor de medeklinkers. Dus laten we eerst eens kijken naar de medeklinkers die in het Turks anders zijn dan in het Nederlands:

ç

tsj okvol

ç ok = veel c uma = vrijdag g arson = ober ş işe = fles v ar = er is y ok = er is niet j eton = telefoonmuntje

c mana g er g za k doek j lo g eren

ş v y

sj ees

w ar

j ok

En dan volgen nu de medeklinkers die in het Turks en Nederlands vrijwel ge lijk worden uitgesproken:

b d f h k

b ak

b ak = kijk d al = tak f al = lot

d al

f iets h ap k alk k iel l os l ief m al n ep

h ap = pil (zie ook 3.5) k alk = sta op (zie ook 3.5)

k il = bep. klei

l

l oş = schemerig (zie ook 3.5)

l if = vezel

m n p

m al = goederen, bezit

n e = wat? p is = vies r adyo = radio s alı = dinsdag t aş = steen

p oes r adio s alie

r s t z

t as

z ak a z

= weinig

De medeklinkers p , t , ç , k worden aan het begin van een lettergreep (zie 4.4) geaspireerd, dat wil zeggen dat er, net als in het Engels of Gronings, direct een 'pufje' volgt op de medeklinker. Opvallend is dat deze aspiratie het dui delijkst te horen is aan het begin van een beklemtoonde lettergreep. In de voorbeelden hieronder is dat de tweede lettergreep.

→ [ k h a–p h ı ] = deur → [ t h ü–t h ü n ] = tabak

k a p ı t ü t ün

20