John Bassant en Sijtze de Roos - Methoden voor sociaal-pedagogisch hulpverleners

Verantwoording

SijtzedeRoos

1 Inleiding

De toegenomencomplexiteit vanonze samenleving leidt indepsychosociale sfeer tot problemen in een veelvoud van verschijningsvormen. Nooit eerder werd inons landzoveel hulpgevraagd, nooit eerderwashet aanbodzogeva rieerdennooit eerderwashetvoor (potentiële)cliëntenzo lastigomde juiste hulpverlener te vinden. De hoge eisen die wij aan onszelf, elkaar en het leven stellen spelen in dit verschijnsel door. Van iedereen wordt tegenwoordig verwacht dat hij zelfstandig uitgroeit tot een uniek en hoogstpersoonlijk individu. Deze eis brengt voor kerngezonde en zeer wilskrachtige mensen al de nodige per soonlijkemoeilijkhedenmet zichmee, laat staan voormensendie door een combinatievanhun toevalligegenetischepakket enhun socialeachtergrond almeteen ‘op achterstand’ staan (of gezetworden). Daar komennog andere factorenbij. De tolerantie voormenselijkonge luk neemt in hoog tempo af. Bovendien voert de snelle voortgang in diag nostische bedrevenheid tot voortdurend fijnmaziger definities van psycho sociale ellende.Deze ontwikkelingen jagen elkaarwederzijds aan, als gevolg waarvan hulpverleners kampenmet steeds hogere verwachtingen en steeds strengere eisen. Vanhenwordt een adequaat antwoord op de gesignaleerde problemenverwacht,waarbij hetwoordje ‘adequaat’ staat voor ‘wetenschap pelijk bewezen effectiviteit’ ( evidence based practice ), en – in het verlengde daarvan–voor ‘snel, pijnloos engoedkoop’. In toenemendemate appelleert de ‘hulpvraag’ –op zowel individueel als op maatschappelijk niveau – aan interventies van specialistische aard. Ortho pedagogen, psychiaters, klinischpsychologen, psychotherapeuten en andere deskundigen staan onafgebroken voor de opgave hun interventierepertoire uit tebreiden enhun inzichten inoorzaken en achtergrondenvanpsychisch lijden en sociaal disfunctioneren teverdiepen.Ophaarbeurt heeftdezeont wikkelingweer invloedopdeuitbreidingvandevraag, zowel inkwantitatief als kwalitatief opzicht. Als we daar de toegenomen autonomie van de hulp vrager, de korzelige eisen van de belastingbetaler en de alomtegenwoordige

17